Jeden ze związków należacych do klasy amin sympatykomimetycznych o bardzo silnym działaniu stymulującym ośrodkowy układ nerwowy. Grupa ta obejmuje m.in. dekstroamfetaminę, metamfetaminę (i jej pochodną ecstasy). Amfetamina i jej pochodne są środkami pochodzenia syntetycznego. Działa podobnie do kokainy, lecz łagodniej. Pobudza ośrodkowy układ nerwowy, podwyższa ciśnienie i tętno. Po zażyciu odczuwa się ogromny przypływ energii, wyraźne podwyższenie nastroju i podniecenie porównywalne do orgazmu. Stosunkowo szybko rozwija się zależność psychiczna oraz wzrasta tolerancja organizmu na narkotyk, co wiąże się z koniecznością przyjmowania coraz większych dawek.
Amfetamina jest zazwyczaj przyjmowana w trakcie przygotowywania się do egzaminów jako środek przeciwko zmęczeniu i senności.
Amfetamina zażywana w celu usunięcia objawów zmęczenia fizycznego nazywana jest speed z powodu szybkiego przyrostu rozpierającej energii. Jeszcze szybszym stymulatorem jest metamfetamina, nadająca się do palenia, bardzo silnie uzależniająca, o krótkim działaniu.
Intoksykacja amfetaminą przejawia się m.in. tachykardią, rozszerzeniem źrenic, podwyższonym ciśnieniem krwi, wygórowanymi odruchami, nudnościami lub wymiotami, a także zaburzeniami zachowania: agresją, nieufnością, upośledzeniem procesu wnioskowania i oceny sytuacji. Rzadko po 24 godzinach od przyjęcia pojawia się majaczenie. Po zniknięciu efektów działania często przychodzi zmęczenie, niepokój i przygnębienie.
Przewlekłe zażywanie może skutkować zmianami w zachowaniu i osobowości, włącznie z psychozami urojeniowymi, specyficznymi dla używania amfetaminy. Przedawkowanie może prowadzić do śpiączki.
Objawy zespołu abstynencyjnego mogą obejmować przygnębienie, wyczerpanie, nadmierny apetyt, zaburzenia snu i nasilenie ilości marzeń sennych.
zobacz również: ecstasy
Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Juczyński Z. (2002), Narkomania. Podręcznik dla nauczycieli, wychowawców i rodziców, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Dimoff T., Carper S. (19930, Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki Warszawa: PARPA
Amfetamina jest zazwyczaj przyjmowana w trakcie przygotowywania się do egzaminów jako środek przeciwko zmęczeniu i senności.
Amfetamina zażywana w celu usunięcia objawów zmęczenia fizycznego nazywana jest speed z powodu szybkiego przyrostu rozpierającej energii. Jeszcze szybszym stymulatorem jest metamfetamina, nadająca się do palenia, bardzo silnie uzależniająca, o krótkim działaniu.
Intoksykacja amfetaminą przejawia się m.in. tachykardią, rozszerzeniem źrenic, podwyższonym ciśnieniem krwi, wygórowanymi odruchami, nudnościami lub wymiotami, a także zaburzeniami zachowania: agresją, nieufnością, upośledzeniem procesu wnioskowania i oceny sytuacji. Rzadko po 24 godzinach od przyjęcia pojawia się majaczenie. Po zniknięciu efektów działania często przychodzi zmęczenie, niepokój i przygnębienie.
Przewlekłe zażywanie może skutkować zmianami w zachowaniu i osobowości, włącznie z psychozami urojeniowymi, specyficznymi dla używania amfetaminy. Przedawkowanie może prowadzić do śpiączki.
Objawy zespołu abstynencyjnego mogą obejmować przygnębienie, wyczerpanie, nadmierny apetyt, zaburzenia snu i nasilenie ilości marzeń sennych.
zobacz również: ecstasy
Leksykon terminów. Alkohol i narkotyki (1997). Warszawa: Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Juczyński Z. (2002), Narkomania. Podręcznik dla nauczycieli, wychowawców i rodziców, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Dimoff T., Carper S. (19930, Jak rozpoznać czy dziecko sięga po narkotyki Warszawa: PARPA
